GUNLERDEN ELBRUS – 24/08/2016 & 25/08/2016

Bugun anlamsiz bir dinlenme gunu, hava guzel ama yapacak hicbir sey yok, butun gun zirve tirmanisini bekleyecegiz. Oglen hava firtinaya dondu, yagmur ve dolu basladi, herhalde iptal olacak bugun darken, Liza cikariz birsekilde diyerek guvence Verdi ama ruzgar bayagi kuvvetli. Haliyle ben pek ihtimal vermiyorum.

Aksam yemeginde ruzgar biraz azalir gibi oldu, Liza’dan yesil isik geldi, gece 23:30 gibi kalkiyoruz, hazirlik, kahvalti sonra 01:00’de yola cikiyoruz.

Pek uyuyamadik, zaten butun gun tembellik yapmistik.

Kafa lambalarini taktik, uc kat eldiven, uc kat iccamasiri, uc kat bere, kar gozlukleri, tozluklar, plastic ayakkabi, crampon, yuruyus cubuklari, buz kazmalari, body harness’lar, energy bar’lari, sicak su dolu termos’lar ile sefere haziriz J

Gunlerden Elbrus J

Elbrus’da 4,700m’de kisin cok ruzgar oldugu icin orada kalici konaklama yerleri cok sinirli onun yerine herkes 3,700m’de konaklayip yukariya snowcat denilen kar araclari ile cikiyorlar.

Bizim aracimiz da hazirdi saat 01:00’de, kafa fenerlerinin isiginda bindik snowcat’e. Buyuk imkan (50Euro) dogrusu ama yukarida yatmak daha iyi olurdu bence. Snowcat agir agir yola cikti, 15 kisi civarindayiz, normalde yuruyus 03:00de basliyor ama sabah firtina olacagi ongoruldugu icin herkes bir an once zirve yapip donme telasinda, snowcat yukari cikarken, bir cok rus grup tek sira halinde 3700 veya daha yukari mesafeden tirmanmaya baslamis bile.

Snowcat normalde 5,100m’e kadar cikiyor, bu onemli bir yukseklik cunku bundan sonra yuruyus yatay ve zorlamayan dikey olarak 1-1,5 saat kadar devam ediyor. Ama bizim snowcat bizi erken vardigimiz icin 01:30’da 4,700metreye birakti.

4,700m’den 5,100’e kadar dik bir yokus var ve oksijen azligi, soguk ve ruzgarin hizini dikkate alinca, pek iyi bir baslangic degil, 1-2 saat arasinda yavas tempo ile yurudukten sonra biz de diger Snowcat’lerin dagcilari biraktigi 5,100metre’ye yorgun argin variyoruz. Simdi daha yatayca ama yukselen bir saat var onumuzde. Liza pek mola vermeden gidiyor, dag inanilmaz kalabalik, otoban’daki gece araba isiklarinin verdigi hissi verecek kadar kafa feneri takmis olan dagci var. Manzara muthis arkaya donup bakinca. Saat 05:30 gibi hava aydinlanmaya basladi. Etrafimiza donup bakinca gordugumuz manzara nefes kesici. Tahminen cok yeni yagmis bir kar var, onumuzde yuruyenlerin actigi yolda gidiyoruz, 5,350’de ufak bir mola daha veriyoruz, termos’taki su donmus J halbuki o kadar da iyi sarmistim J Keza energy barlar da donmus, dislerimi kiracaklar. Liza’nin cayindan icerek biraz isindim.

Kazma’lar elimizde, uzun ip belimizde biz gideriz ormana seklinde, son yokusu cikmak icin haziriz. Bildigimiz duvar J Oksijen zaten az, duvar da dik olunca, herkes yavas gidiyor, beklemekten sikiliyoruz ama yapacak birsey yok. Liza yine rica minnet, gecin kenara da biz soyle uzayalim diyerek yolu aciyor ve son duzluge geliyoruz. Karlarin arasinda zirveye giden yol gozukuyor. Son birkac adim ve zirvedeyiz. Zirve o kadar kalabalik ki, fotograf cekmek icin bile kuyruk var. Iphone’dan baska kamera yok yanimda. Neyse ki hala soguktan donmamis. Elbrus zirvesi ile fotograf cektirmek nasip oluyor ellerim donmadan, yaklasik bes dakika sonra geri donus yolundayiz :)

Kalabalik :)

5642

After the summit

Gelen fotograflar, Fabian'in kamerasindan (Fabian Temperli)

ELBRUS YOLCULUGU DORDUNCU GUN – 23/08/2016

Bugun hesapta benim son gunum olacakti ama nerede J

Sabah kahvaltisi akabinde, Poshokava  (atiyorum) Kayaliklarina kadar yuruyecegiz, oradan da geri ogle yemegine yetisecegiz. Hava soguk olur dedi Liza diye uzerimize birseyler aldik daha kalinca

Buz kazmalarini kampta biraktik ama tam takim malzeme ile yuruyuse basladik. Sadece yukari dogru bir rota, bildigin yokus cikiyorsun, keyifsiz, manzaraya sirtini verdigin icin de gorus yok. Of puf yuruduk 4,700metre’ye kadar. Liza’da tam bir Alman disiplini var, elinde kamci, mola bile vermeden herkese ayar vererek 4,700m’deki kayaliklara bizi getirdi, en sonunda mola verebiliyoruz. Manzara inanilmaz, ruya alemi. Fotograf asagida siz karar verin.

Kamp’a donunce fransiz iki dagci ile karsilastik, onlar da benim gibi 3 gunde Elbrus yapmak icin gelmisler. Bu aksam yola cikacaklar, aralarindan bir tanesi Antartika ve Elbrus haric tamamlamis 7 summit hikayesini. Sabirsizlaniyorlar.

Ben de Liza’ya sordum, ben de bu aksam cikayim musait ise ama Alman vizesi cikmadi J Grup ruhu da bozulmasin diyerek bir sonraki gune sarkti ne yazik ki

ELBRUS YOLCULUGU UCUNCU GUN – 22/08/2016

Kahvalti ertesi, hizlica eksik esya teminine giristi Liza, kimin nesi var nesi yoksa kontrol etti, eski liderlik ve rehberlik gunlerimizdeki gibi, bu olur, bu olmaz bu eksik bunun yerine bu olmali bu gereksiz diyerek, herkesin malzeme kontrolunu yapti.

Ben vizemin son dakikada cikmasindan oturu hizli bir alisveris yapmistim ama almayi planladigim cogu seyi alamamistim, daha evvel de Liza ile konusurken, eksik malzeme kiralayabilir miyim diye sordum, problem yok demisti. O yuzden plastic ayakkabi crampon uyku tulumu gibi agirlik yapacak hicbir seyi getirmedim. Keza aldigim ama icime kesinlikle sinmeyen malzemeleri de kullanmayip, Liza’nin yedeklerini kullandim (camurluk, kas tuyu eldiven…)

Fiyatlar o kadar ucuz ki, buraya kesinlikle yazlik malzeme (ic camasiri + yuruyus corabi) ile gelinip hersey kiralanip yukarida zirve yapilir donulur.

Grup’taki bircok kisiye yetecek kadar yedek malzemesi vardi Liza’nin. Ben sonucta sadece uyku tulumu ve plastic ayakkabi kiraladim, inanilmaz ucuz fiyatlara. Gerisini de Liza kullanmam icin kendi envanterinden Verdi.

Herkesin malzemesi tamamlandiktan sonra yukarida yemeklerimizi yapacak ahcimiz ile tanistik. Onun getirdigi malzemeler ve bizim sirtcantalarimiz ile birlikte teleferik’e binip 3700metre’ye dogru yola koyulduk. Iki teleferik hatti sonra bir telesiyej hattindan sonra simdi terk edilmis olan meshur rus bayragi renklerindeki Varil (Bochki) kampinin solunda olan konteyner’lardan birine yerlestik

Krampon’lari takip 3 saat kadar yuruyus yapacagiz buzda. Ama once su alirken buyuk bir kaza atlatiyoruz, yolculugun ilk ve son kazasi.

Fabian su almaya giderken bastigi bir kar kutlesinin icine dustu, gozden kayboldu. Elbrus’un da buzlari hizla eridigi icin yer yer boyle dehlizler olabiliyor, ustleri kar ile guzel ve saglam bir sekilde ortulmus. Cok sukur cok gitmeden hemen aldik yukariya, ufak tefek cizikler ile atlatti bu badireyi, cok daha kotu olabilirdi.

Burada suyu eriyen buzul / kar sularini isitarak kullaniyorlar, tadi berbat ama alisiyoruz J

Ilk gun hizli gecti, ertesi gun zor bir gun olacak bizim icin

ELBRUS YOLCULUGU IKINCI GUN – 21/08/2016

Sabah kahvaltida grubun geri kalanlari ile tanistik, uc Alman ve bir Avustralya’li daha var grupta, herkes erkek ve konusulan dil Almanca. Kahvalti ertesinde sarisin Alman rehberimiz Liza da geldi ve Al(a)manci ekip ilk yuruyusune basliyor. Azou, Elbrus’a cikmadan evvel sadece otel’lerin bulundugu bir koy.

Bugun hedefimiz yukseklige alismak icin 3300 metre’ye kadar dikey tirmanip oradan teleferik ile geriye otel’e geri donmek, amacimiz dedigim gibi yukseklige alismak. Pole pole, yavas yavas yuru, yukariya yuru asagida uyu. Hava cok sicak, orman icinden gecerken golge ve manzara guzeldi ama orman sinirini gecince, kizaracak tavuk gibi firina dogru yuruyoruz, manzara inanilmaz. Her tarafimiz yuksek dag siralari, meshur Kazbeg dagi (Gurcistan) ve siradaglari etrafimizda. Etrafimiz olabildigine acik. Yaklasik 3 saat sonra harika bir dere kenarinda mola veriyoruz, solumuz eskiden Ukrayna Universite’lerinin kullandigi gozlem evi, su anda sanirim Almanya’da bir universite kullaniyor, sagimiz Gurcistan ile siniri belirleyen buzul siradaglari.

Toplamda 5 saat sonra teleferik’teyiz. Grup’ta fire yok, ogle yemeginden ortaya cikan, herkes yuksek irtifaci, Klimanjaro fix, ama baska 5000+ zirveler de yapilmis Denali de Himalayalar da Acaoungua da var cikilan daglar arasinda.

Niyetler 5/7 genelde, yani her kitanin en yuksek 7 zirvesinden 5’ine cikmak, Antartika ve Everest madden imkansiz cogu dagci icin malum.

Aksam otelde erken yenilen aksam yemegi ve uykuya teslim saat 20:00’de J

ELBRUS YOLCULUGU ILK GUN - 20/08/2016

Ucak Mineralniy Voda havalimanina varinca, buranin pek de klasik Rusya’yi andirmadigini anladim, zaten havalimani ici ve disi pek de aliskin olmadigimiz Ruslar vardi. Rusca’dan cok baska (Balkar, Gabarden, Cerkez, Cecen…) dillerini konusuyorlardi insanlar. Rusca’lari da benim ruscam seviyesinde hissettirecek kadar kotuydu (ilk izlenimim).

Beni almak icin bekleyen Sultan, ileride biryerlerde oturdugu icin (kaburgasini kirmis dagdaki ufak bir kazada), herkese Sultan sen misin diye sormakla gecti bir 15 dakika J

Sonunda Sultan’I buldum ayni sekilde 2 sirt cantali daha (Chris ve Fabian) ve yola koyulduk. 3,5 saat sonra Baskan Vadisinde Terskol’un ilerisinde Azou’ya geldik.