Wednesday 26 November 2014

TANZANYA SERENGETI NATIONAL PARK



Tanzanya’nın 30 eyaletinden dördü kuzeyinde, Kenya sınırında. Bu eyaletlerde yağmur mevsimi sürprizlerle dolu. Muz bahçeleri içindeki küçük köylerden, kalabalık şehirlerin caddelerine kadar her yerde ağaçlar çiçeklerle donanıyor. Arusha caddelerinde üç renk çiçek açan ya da yaprak yerine silme çiçeğe bürünmüş, kokusu tüm caddeleri kaplayan 20 metre yüksekliğinde ağaçlarla karşılaşıyorsunuz. Masai kabilelerinin ilkel koşullarda yaşadığı bozkırlar bile sonsuz yeşillikte çayırlara dönüşüyor. Doğanın güzelliği, yeşilin binbir tonu yoksulluğun iç acıtan manzaralarını örtüyor.
Tanzanya’nın 15 ulusal parkından 6’sı bu bölgede. Üçü doğrudan Kenya’daki parklarla bağlantılı. Yaban hayvanlarının geçişini engellememek için aradaki sınır hattı sadece toprak üzerindeki işaretlerden, nöbetçi kulübelerinden ibaret. Bu parklardan en ünlüsü Serengeti. Yüzölçümü 30 bin kilometrekare, yani Ankara ile İstanbul topraklarının toplamı kadar. “Büyük Beşli” denilen aslan, fil, buffalo, leopar, gergedanın yaşam alanı olması, geniş bozkırlarının hayvan gözlemini kolaylaştırması nedeniyle bu kadar popüler. Özellikle eylülde turistlerle dolup boşalıyor. Tarangire, Mkomazi, Kilimanjaro, Arusha, Manyara parkları daha az biliniyor. İlk üçü Serengeti’nin yüzde 10’u, sonuncular yaklaşık yüzde 1’i büyüklüğünde. Buna karşın hayvan çeşitliliği aynı. Üstelik orman alanları daha fazla ve THY’nin İstanbul’dan direkt uçuş başlattığı Kilimanjaro Havaalanı’na çok daha yakınlar. Serengeti 400 kilometre uzaklıkta. Küçük parklar ise 20-80 kilometre arasında. Sadece Manyara’nın uzaklığı 180 kilometre. Birkaç günde neredeyse tümünü görmek mümkün. Hakkını vererek gezmek için bir hafta yetiyor. Araya Kilimanjaro’ya zirve tırmanışı da eklendiğinde 10-12 günlük bir tatil gerekiyor.

Serengeti Safari Map

Serengeti Safari Map

Serengeti Safari Map

Serengeti Safari Map


Afrika’nın birçok ülkesinde kabileler arasında kanlı savaşlar, soykırımlar yaşanırken Tanzanya’da 120 kabile dün olduğu gibi bugün de huzur içinde. Ülke nüfusunun yüzde 60’ı Müslüman, kalanı Hıristiyan ve animist. Turizm bu ayriliklari bir sekilde dengeliyor. Kilimanjaro ve Meru dag turizmi, Zanzibar deniz turizmi ve milli parklardaki safari turizmi azimsanamayak bir gelir birakiyor, hemen anlasiliyor. Gectigim butun yollar birinci kalite asfaltti ornegin.
Tanzanya’nın safari turizminde en büyük rakibi kuzey komşusu. Zaten turistlerin yüzde 30’u Kenya turunun içine birkaç günlük Serengeti sıkıştıranlar. Oysa Tanzanya milli parkları katı kurallarla, çok daha özenle korunuyor. Çölleşmiş parkı yok. Yaban hayvanı nüfusu çok daha fazla. Örneğin New York Times’ın geçen ay yayımladığı bir habere göre, Kenya’daki fillerin toplam sayısı 40 bin, Tanzanya’dakilerin 130 bin. Aslan sayısı 18,000, yani tüm kıtanın yüzde 40’i su anda. İki ülke parkların korunmasında işbirliği yapıyor. Görevliler uzun süreli stajlar için komşu ülkeye gidiyor. Tanzanya’da ziyaretçiler kontrol altında, bu sayede parkları Kenya’ya oranla çok temiz. Yaban hayatına müdahale edilmesine izin verilmiyor. Parkurlar belirlenmiş, cipler yol dışına çıkamıyor, sürat sınırı uygulanıyor. Her parkın neredeyse yarısı hayvanların üreme dönemlerinde kendilerini güvende hissetmesi için ziyarete kapalı. Oysa Kenya’da araçlar her yere girebiliyor. Yiyecek atılması, hayvanların bu yolla araçlara yaklaşması engellenmiyor. Bu da yaban hayatı zedeliyor. Parkların düzenlenmesinde uluslararası hibe programları kapsamında Avrupalı yaban hayat uzmanlarından yardım alıyor. Bu sayede etkileyici sonuçlara ulaşmışlar. Herbirinin girişinde bilgi merkezleri oluşturulmuş, koruma ekipleri kurulmuş. Parklardaki hayvan nüfusu kontrol altında. Ölü bulunan her hayvan inceleniyor, raporlanıyor. Salgınlara müdahale ediliyor. Gittigimiz heryerde genc calisan Avrupa'lilar vardi, gonullu olarak gelip calisiyorlar (keza okul, yetimhane ve hastanelerde de) kendi cebinden para vererek ustune.
Tanzanya, turistlerin yılda 200 aslan öldürmesine izin veriyormus ve Aslan avcılarından yılda 2 milyon, toplam av turizminden 20 milyon dolar kazanıyormus ama son senelerde bu yasaklanmis dendi bize.

KILIMANJARO GEZI REHBERI



UHURU yani zirve. Swahili dilinde Uhuru, özgürlük anlamına geliyor. Kilimanjaro’nun en yüksek tepesinin adı.
Tanzanya'ya yolunuz düşerse Kilimanjaro'da 5-6 günlük planlama ile zirve yapabilirsiniz. 7 yaşından büyük herkes için gayet kolay hiçbir yürüyüş tecrübesi gerektirmeyen, tamamen kontrollü, kurallı, sabit kamplı ve profesyonel işleyen bir sistem. Bir de her türlü malzeme kiralanıyor tur şirketleri tarafından. Haliyle dünyada pek örnegi bulunmayan bir yürüyüş deneyimi. Her 2 kişi için bir rehber bir aşçı 2 hamal zorunlu. Yemek yapmak, kendi çadırını taşımak, ateş yakmak, istediğin rotayı rehbersiz yapmak yasak. Yani bir yandan dağcılık yapanlar için tamamen sıkıcı ama diğer yandan da hiç yapmamış olanlar için, zirve yaptım demek şansı. Kısaca parası olan ve dizlerinde problem olmayan herkes için ideal bir aktivite, hem de tam pansiyon.
Üç zirveli Kilimanjaro, 375 kilometrekarelik park alanının içinde. Dağ sıradışı oluşumu, çevresindeki bitki ve canlı zenginliği nedeniyle 1987’de UNESCO Dünya Mirası Listesi’ne girdi. Yılda 35 bini dağcı, toplam 50 bin kişi ziyaret ediyor. Park, 1970’lerde Norveç Kalkınma İşbirliği Ajansı’nca (NORAD) müthiş bir organizasyona kavuşturulmuş. Ağrı’ya örnek olabilecek bu yapılanmada her ayrıntı kurala bağlanmış. Tırmanışçılara modern dağevleri kurulmuş ve kuruluyor hala. Tuvaletleri de belirtmeden gecemeyecegim, bu sene tuvalet yapma senesiymis :) Sadece resmi onaylı yerel tur operatörlerinin rehberliğiyle gelenler kabul ediliyor. Ziyaretçilerin çantalarındaki malzemeler girişte kayda alınıyor, çıkışta çöplerin parkta bırakılmaması sağlanıyor. Doğaseverler için 1800-2800 metre irtifadaki tropik Montane Ormanları’nda günlük yürüyüş turları düzenleniyor. Bu turlarda üç farklı iklim kuşağına ait bitkiler, “Kilimanjaro tutkusu” gibi endemik çiçekler, orkideler, colobus maymunları görülebiliyor. Altı ayrı giriş kapısından en popüleri Kibo zirvesine en kolay ulaşılan Marangu Kapısı. Moshi şehrine 42 kilometre uzaklıkta. “Coca Cola Rotası” adı verilmiş buraya. Kibo zirvesine gidiş - geliş beş gün sürüyor. Ciddi sağlık sorunu olmayan, düzenli spor yapan herkesin çıkabileceği bir rota. Zirveye çıkan en yaşlı (86 yaşında) ve en genç (7 yaşında) dağcılar bu rotadan geçmiş. Her ikisi de ABD’li. Kent merkezine 28 kilometre uzaklıktaki Machame Kapısı ise, dikliği nedeniyle zor başlayan fakat vücuda yüksek irtifa uyumu kazandırdığı için zirveye rahat ulaştıran özelliğe sahip. Temmuzda dağcı trafiği maksimuma ulaştığında Machame’den günde 180, Marangue’den 58 kişi giriyor. Dağda tırmanışı engelleyecek hava koşulları neredeyse hiç görülmüyor.
Internet'te her keseye uygun tur şirketleri mevcut ama taban fiyatları ne yazık ki giriş ücreti sebebiyle artıyor. 1100$ ya da 5000$ da yapabilirsiniz, herşey ne kadar konfor ve kazıklanmak istediğinize bağlı.

Kilimanjaro'da Machame icin (Coca Cola biraz daha ucuz) aldigim fiyat listesi (guvenilirlikleri tamamen raslantisal):
$1050 Bush Explores
$1100 Akaro Tours
$1250 Paul Robert Shayo (Benim kullandigim, gayet de keyif aldigim onlarla calismaktan acenta)
$1250 Mar Tours
$1300 Roys Safaris
$1350 Ahsante
$1350 MEM Tours
$1400 Destination Africa Tours
$1400 Marangu Hotel
$1450 Zara
$1500 Duma Explorer

KILIMANJARO MALZEME LISTESI



Klasik malzeme listesinin kap kacak yemek malzemesi uyku tulumu mat çadır yürüyüş ayakkabısı, tozluk , yürüyüş çubuğu taşımadan olanı. Bir de ne getirirseniz getirin, hamallar taşıyor, sizin taşımanız yasak!
Kısaca, yürüyüş çorabı bolca, termal içlik 2 çift, yağmur geçirmeyen Goretex veya muşamba alt üst yağmurluk ve pantalon, iki çift eldiven, balaklava, Polar ceket, ilk yardım malzemesi, kafa feneri, fotoğraf makinası, enerji barları, temizlik malzemesi, ıslak mendil!!!, güneş gözlüğü ve kremi ve ufak bir sırt çantası. Gerisini veriyor ya da kiralıyor şirketler.
Ben hesapta iki kişilik nir gruba dahil olacaktım ama klasik bavul kaybetme ve onun gelmesini en az üç gün bekleme hadisesi yüzünden, diğer iki kişi aşağıda kaldı ve ben tek başıma başladım. Kilimanjaro kuralları gereği, benim grubum, bir rehber, bana yemek pişiren ve o yemekleri taşıyan bir aşçı, benim eşyamı ve çadırımı taşıyan bir hamal aynı zamanda yemek servisi yapıyor, bir de ateş yakmak yasak olduğu için gaz tüpü, mini Aygaz boyutlarında, taşıyan bir hamal olmak üzere ben artı dört kişiyiz. Tamamen lordluk, eski zaman sömürgesindeyiz sanki ama zamanında sistemi Norveçliler kurmuş ve sistem sayesinde bir çok kişi iş sahibi olmuş ve para kazanıyor. Hem şirketlerden para alıyorlar gün başına hem de zorunlu bahşiş uygulamasından. Yani hesap yaparken bahşişleri de eklemek lazım. Günlük olarak hamallara 10$ ,15$ asistan rehber ve aşçıya ve 20$ Başrehbere veriliyor grup olarak müşteri başı değil.
Park girişinde 3 yerde çok sıkı kontrol var, yeterli eleman kullanılıyor mu ve hamallar fazla yük taşıyor mu diye. Gercekten de şaşırtıcı. Hamal olarak başlıyorlar, sınavları verip asistan rehber sonra da rehber olarak çalışıyorlar. Rehber olarak çalışabilmek için 3 senede bir testten geciyorlar, eğer kalırlarsa hamallığa geçici olarak geri dönüyorlar. Benim tecrübem bütün rehberlerin rotaların tamamını ki 4tane ana rota var) grupları çok iyi yönettiği, mesafeli olduğu, çok iyi İngilizce konuştuğu ve olumsuz bir durumda hemen müdahale ettikleri, sürekli bilgi verdikleri yönünde. Aşçılar ve verdikleri yemek de inanılma fazla ve çok lezzetli. Hep değişik yemekler var ama çay servisi, çorba veya sabah porridge  değişmez menuler ve iyi ki de öyle. Öğle yemeği LunchBox'ları bile hep birbirine benzer. Benim tahminim bunun bile bir kuralı oldugu. Bir de her kamp yerinde nereden geliyorsun nereye gidiyorsuna bakan keza yolda da devriye yapan rangerlar var. Yani herşey tamamen kontrollü hava hariç. Güneş kremi getirip güneş yerine yağmur ve kar görebilirsiniz:-)

KILIMANJARO NE ZAMAN CIKILIR?



Her zaman ama kuru mevsimde cikilirsa bayagi rahat edilir. Yani haziran - temmuz - Agustos - Eylul'de cikmak kuru bir yuruyus imkani sunuyor. Diger zamanlar yagmur yagma ve sisler icinde gitme garantili. Afrika’nın en yüksek dağı Kilimanjaro tropik ormanlar ve Tanzanya’nın az bilinen safari parklarıyla çevrili. Nisandan hazirana bölgenin yağmur sezonu. Doğanın en güzel manzaralarını sunduğu bu dönemde turistler azalıyor, fiyatlar düşüyor. Istanbul'dan direkt ucus olunca, esasinda mevsimin cok onemi kalmiyor. Cunku cok az havayolu direkt ucuyor Avrupa'dan Kilimanjaro'ya. Herkes Kenya'dan geciyor, Kilimanjaro'ya otobus ve minibus'lerle.
Meteorolojik istatistiklere bakılırsa, nisanda kurak dönem kabul edilen ağustos ve eylül aylarına oranla 35 kat daha fazla yağmur alıyor bölge. Gerçekte ise küresel iklim değişikliği yağmurları azaltmış. Çoğunlukla geceleri yağıyor. Gökyüzünde yoğun bulut tabakası ve serpintiyle başlayan günler, öğlen ansızın güneşleniyor. İkindide bulutlar dağlara çekilirken, günbatımına doğru zirveler de görünür hale geliyor. Sıcaklık neredeyse yıl boyunca aynı. Kış kabul edilen haziran, temmuzda bile geceleri en fazla 15 dereceye düşüyor. Gündüzleri 25 dereceyi buluyor. Yağmur mevsiminde gündüzleri 26-29 derece arasında. Sıcaklık çok yükseldiğinde kentlerde nem bunaltsa da, çoğunlukla hava koşulları rahatsız edici düzeye ulaşmıyor.

KILIMANJARO GEZI REHBERI



UHURU yani 5895metredeki zirvenin adi. Swahili dilinde Uhuru, özgürlük anlamına geliyor. Kilimanjaro’nun en yüksek tepesinin adı.
Tanzanya'ya yolunuz düşerse Kilimanjaro'da 5-6 günlük planlama ile zirve yapabilirsiniz. 7 yaşından büyük herkes için gayet kolay hiçbir yürüyüş tecrübesi gerektirmeyen, tamamen kontrollü, kurallı, sabit kamplı ve profesyonel işleyen bir sistem. Bir de her türlü malzeme kiralanıyor tur şirketleri tarafından. Haliyle dünyada pek örnegi bulunmayan bir yürüyüş deneyimi. Her 2 kişi için bir rehber bir aşçı 2 hamal zorunlu. Yemek yapmak, kendi çadırını taşımak, ateş yakmak, istediğin rotayı rehbersiz yapmak yasak. Yani bir yandan dağcılık yapanlar için tamamen sıkıcı ama diğer yandan da hiç yapmamış olanlar için, zirve yaptım demek şansı. Kısaca parası olan ve dizlerinde problem olmayan herkes için ideal bir aktivite, hem de tam pansiyon.
Üç zirveli Kilimanjaro, 375 kilometrekarelik park alanının içinde. Dağ sıradışı oluşumu, çevresindeki bitki ve canlı zenginliği nedeniyle 1987’de UNESCO Dünya Mirası Listesi’ne girdi. Yılda 35 bini dağcı, toplam 50 bin kişi ziyaret ediyor. Park, 1970’lerde Norveç Kalkınma İşbirliği Ajansı’nca (NORAD) müthiş bir organizasyona kavuşturulmuş. Ağrı’ya örnek olabilecek bu yapılanmada her ayrıntı kurala bağlanmış. Tırmanışçılara modern dağevleri kurulmuş ve kuruluyor hala. Tuvaletleri de belirtmeden gecemeyecegim, bu sene tuvalet yapma senesiymis :) Sadece resmi onaylı yerel tur operatörlerinin rehberliğiyle gelenler kabul ediliyor. Ziyaretçilerin çantalarındaki malzemeler girişte kayda alınıyor, çıkışta çöplerin parkta bırakılmaması sağlanıyor. Doğaseverler için 1800-2800 metre irtifadaki tropik Montane Ormanları’nda günlük yürüyüş turları düzenleniyor. Bu turlarda üç farklı iklim kuşağına ait bitkiler, “Kilimanjaro tutkusu” gibi endemik çiçekler, orkideler, colobus maymunları görülebiliyor. Altı ayrı giriş kapısından en popüleri Kibo zirvesine en kolay ulaşılan Marangu Kapısı. Moshi şehrine 42 kilometre uzaklıkta. “Coca Cola Rotası” adı verilmiş buraya. Kibo zirvesine gidiş - geliş beş gün sürüyor. Ciddi sağlık sorunu olmayan, düzenli spor yapan herkesin çıkabileceği bir rota. Zirveye çıkan en yaşlı (86 yaşında) ve en genç (7 yaşında) dağcılar bu rotadan geçmiş. Her ikisi de ABD’li. Kent merkezine 28 kilometre uzaklıktaki Machame Kapısı ise, dikliği nedeniyle zor başlayan fakat vücuda yüksek irtifa uyumu kazandırdığı için zirveye rahat ulaştıran özelliğe sahip. Temmuzda dağcı trafiği maksimuma ulaştığında Machame’den günde 180, Marangue’den 58 kişi giriyor. Dağda tırmanışı engelleyecek hava koşulları neredeyse hiç görülmüyor.
Internet'te her keseye uygun tur şirketleri mevcut ama taban fiyatları ne yazık ki giriş ücreti sebebiyle artıyor. 1100$ ya da 5000$ da yapabilirsiniz, herşey ne kadar konfor ve kazıklanmak istediğinize bağlı.

Kilimanjaro'da Machame icin (Coca Cola biraz daha ucuz) aldigim fiyat listesi (guvenilirlikleri tamamen raslantisal):
$1050 Bush Explores
$1100 Akaro Tours
$1250 Paul Robert Shayo (Benim kullandigim, gayet de keyif aldigim onlarla calismaktan acenta)
$1250 Mar Tours
$1300 Roys Safaris
$1350 Ahsante
$1350 MEM Tours
$1400 Destination Africa Tours
$1400 Marangu Hotel
$1450 Zara
$1500 Duma Explorer