Saat 00:00 gibi uyandim, zirve yoluna cikacak olanlarin
gurultuleri ile. Saat 01:00'de sicak cay ve biskuvi geldi cadira :-) iyi bir
baslangic gune.
Cift corap,
cift eldiven, cift thermal iclik,windstopper fleece, goretex mont, balaklava
bere ve cifte kafa feneri. Hazir sayilirim. Yanima bir iki enerji bari
ve bir litre su ve kar gozlugu aldim. 02:00 gibi basladik. 4600'den 5895m ye
cikacagiz. Ileride fenerleri ile yuruyenler bir isik demeti yapmislar, rota
belli oluyor, uzerine de sansima dolunay var. Fenersiz bile yolun ilk bolumu
aydinlik. Rehber taslarin arasindan zik zaklar cizerek ilerliyor karanlikta ben
de arkasindan. Ruzgar ya da firtina var,
haliyle hizli yurumek imkansiz keza havayı da bayagi bir soğutuyor ruzgar. -10C
veya daha soğukta yürüyoruz. Hava
nefes alista karli havada oldugu gibi cok ince, hemen belli ediyor kendini.
Herhalde Pamir'lerde 4000m'nin uzerinde 5-6 gun gecirmemden olsa gerek, hicbir
nefes alma problemim yok. Ama gel gor ki benim rehberde eldiven yok,
ayakkabılar delik, mont ince, beresi ince üşüye üşüye çıkıyor benim onumde,
benim parmaklar 2 eldiven olmasına rağmen dondu. Arada nefesimle acmaya
calisiyorum ama nafile. Bizden evvel saat 00:00'da başlamış grupları geçtik
birer birer. Inanılmaz yavaş ve sessiz yürüyorlar (pole pole / yavastan).
Herkesin yuzunde bitmiş bir ruh hali var, ne işim var burada yüz ifadesi var.
Kusan veya geri dönenler var. Ama hep bir sessizlik ve yavaslik icinde.
Inenlerin veya cikmakta zorlananlarin kollarinda iki kisi var. Sonra anliyorum
ki, guvenlik ve garanti acisindan, en az bir rehber kisi basina verilmis
durumda diger gruplarda, risk gorduklerine de iki kisi vermisler, ki boylece
neredeyse sifir risk ile yuruyor isler saat gibi. Yolda hicbir iz yok ama benim
rehber daha evvel 132 sefer zirve yaptigi icin 30lu yaslarinda, her adimini
ezbere atiyor. Iki saat sonra rüzgara pes diyorum ve rüzgarsız bir yerde
duruyorum. Donmus 3'er parmagimi isitmaya calisiyorum nefesimle. Rehber hadi
devam edelim dedi. Durursak donarız??? Bir de demez mi gunes cikinca
ellerinin buzu cozulur, benimkiler de dondu. Doğru dürüst kıyafet yok ki arkadasım sende. Hemen çıkarttım enerji
barını verdim. 5000 küsür metrede oksijen az malum, ne yersen ye aşağıda,
yakacak birsey kalmıyor yukarıda. Ilk enerji bar iyi geldi. Ama oturtmadı
rehber bitireyim enerji barını, çok üşüyor belli. Bir saat sonra bir mola daha
verdik bir enerji barı daha. Yine oturtmadi rehber, donariz oturursak. Tamam
hava soguk da senin eldivenin yok be abicim, ayakkabi delik, muhtemelen islak ve
uzerinde wind-stopper yok yav, birak ta bitireyim su enerji barini. Neyse
ugrasamayacagim, pes ettim sonunda, agzimda enerji bari devam ettim cikmaya. Sonucta
toplamda 2 cok kisa mola ile hemen hic durmadan saat 06:05'de Stella point'e
vardik. Herhalde 5700'du. 20-25dakika sonra da Uhuru tepesine vardik. Hayatimda
gordugum en etkileyici gunes dogusu eslik etti Stella ile Uhuru arasindaki
yuruyuse. Sadece bu gun dogumu icin gelinir buraya, ruya gibiydi. Solumuzda
meshur Kilimanjaro buzulu sagimiz dumanli daglar, inanilmazdi. iPhone'cum 4-5
fotodan sonra -15C ye dayanamadi, keza rehberim de. O kadar ciktik birak bir
tadini cikaralim soguk olsa da, soyle bir 5 - 10 dakika oturtmadi (bugune bugun
-35C olan Sibirya'da sorunsuz yasamis idame etmis adamiz ya :) ) ama ne diyeyim
rehberim titriyordu, dayanamadim, hadi gidelim asagiya dedim. Yoksa cok foto
cekmek vardi aklimdan gecen.
Bu arada yukariya bizden evvel cikmaya baslayan ama bizim
gerimizde kalanlar birer birer olu seklinde surunerek veya rehberlerin
kollarinda yurumeye calisarak geliyorlardi ve fotograf cektirip kosa kosa
asagiya indiriliyorlardi. Deger mi diye dusundum, hayatinda ilk kez
trekking yapacaksin, onda da Kilimanjaro
gibi turistik ama nerede ise 6,000metre olan bir zirve yapacaksin. Neyse...
Herhalde bu soruyu cile cekerek son gunu tamamliyan bir seferlik dagcilar
kendilerine bolca soruyorlardir tahminimce.
Donus yoluna basladigimizda gunes parildamaya baslamisti.
Rehberim hakli cikti, hareketsiz mor renkli parmaklar kendine geldi 10 dakikada
mucizevi bir sekilde. Yahu neden gun dogumunda zirve yaptirmazlar, ne kar ne
firtina var buralarda, Ekvator dibimiz, akla ziyan, geceki eziyet yerine,
gunduz hava musaitken cik in. Rehber beni aydinlatti, millet korkuyor gunduz,
haliyle zirve yapan yuzdesi dusuyor, o yuzden gunduz yapilmiyor dedi, ne
diyeyim, peki inandim!
Neyse sonucta cok ama cok guzel bir zirve deneyimi oldu,
asagi inis biraz dertli olsa da. Istanbul maratonunu dusunerek, yuruyus
çubuklarını kullanarak yavaş yavaş inmeye çalışmam sonucsuz kaldı malum rehber
üşüdü ya koşarak inmeye çalışıyor diye dusunuyordum, ama isin asli farkliymis.
Ertesi gun Safari'ye gunun cok erken bir saati katilacagim icin bu aksam asagi
giris kapisina varmam gerekiyor ama Kilimanjaro Milli Park'inin kapilari da
18:30 itibariyla kapandigi icin, rehberim acele ediyormus, sonra anlasildi
acelesinin sebebi. Neyse 2 saat sonunda ana kamptaydım, 4800metre. 30dakika
uyku ve akabinde yediğim yemekten sonra ilk olarak 1saat 20dakikada Upper Camp'a
(Yukarı kampa) (4000m) 1saat25dakika da Mweka Camp'a (3100m) akabinde de
1600metredeki Mweka Gate yani giriş kapısına 3 saat 20 dakika sonra, saat
17:20'de vardım. Ama dizlerim pek fena idi. Kabaca 4200metre irtifayi 5
saat'ten biraz fazla bir zamanda inmis oldum. Bu arada donus yolu (Mweka Route)
da cikis yolu gibi tek yonlu. Yani
hem inis hem cikis icin kullanilmiyor; sadece inisler icin ayrilmis. Cikis kapisinda
ilk iş defteri imzaladim, bizi karsilayan jeep'le Paul'un ofisine gittik. Paul
her zaman ki gibi ofisinde islerini yurutuyordu. Beni gordugune cok sevindigi.
Rehberime, cikis kapisindan rehberin aldigi, Kilimanjaro cikis sertifikasini
imzalayip verdi, o da bana takdim etti, fotograflar cekildi, guzel bir an, bir
de bu kadar yorgun olmasam. Sagolsunlar, para bozdurma ve diger alisveris icin
yardim ettiler, sonar da otel'e biraktilar. Simdi kısa bir uyku. Sabah 05:30'da
safari başlıyor :-)
Bu arada
herkesin basina gelir, ben de e-mail'leri karistirmisim, ne kadar bahsis
verecegimi iyi ongoremedim, rehberimin uyarmasiyla bahsis sorununu da kalp
kirmadan hallettim. Bilmekte, ogrenmekte fayda var, Kilimanjaro'da bahsis
zorunlu, yani bir nevi gunluk asgari bir bahsis ucreti var. Ben rehberin
soyledigi gibi odedim - gunluk ve grup icin (musteri basina degil):
Rehber -
20$
Asci -
15$
Hamal -
10$
No comments:
Post a Comment