Uçaktan indim, sonunda Osh'a vardım. Sabahın erken
saatleri ve amacım çok hızlı bir şekilde Oshguesthouse'a varıp, GBAO (Pamir
Özerk Bölgesi) permit'ini alıp beni hala bekleyip beklemediğini bilmediğim
gruba yetişmek. Taksi ile pazarlık 10 dolardan başladı, 2 dolar da bitti.
Hesapta 10 dakika sürecek yol bir saat sürdü, şöför hem gaz doldurdu arabasına
hem de adres bilgisi olmadığı için şehir turu attırdı ama iyi de oldu şehiri
görmüş oldum, eski ve köhne bir Sovyet kasabası, ilginc bir sekilde sokakta
dolaşan atlar var. Oshguesthouse'a vardığımda bana çok yardımcı olan kişiyi de
görmüş oldum. Bir değil esasında iki kişilermiş. Omadillo ve Hacı Abi. GBAO Permit'imi
aldım, 65$, esasında 10$ konsoloslukta ama konsolosluklar vermiyor ve almak
mucize. Kısaca Pamir'lerde turist olmak için çok ısrar etmek ve her turlu yolu
denemek gerekiyor. GBAO Permit'imi aldım ama dun ben ucagi kacirinca bensiz
yola cikan ve su anda Tajikistan sinirinda beni sınırda bekleyen jeep'teki
arkadaslarıma nasıl gideceğim. Ulkede toplu tasima olmadigi icin her yere
sadece araba ile bir ulasim var, onun da taxi dolmus (kucuk) versiyonu sadece
sabahlari calisiyor. Kisaca aliskin olmadigim bambaşka bir problem. Sağolsun
Hacı Abi de Omadillo da YINE inanılmaz yardımcı oldular. Hem oraya gidecek,
adrese teslim Taxi dolmuş ayarladılar, hem de Taxi geç gelince de şöförün
yanına gidip bir hata yapmasın sofor diye beklediler. Şaka gibi ama 3 saat
sürdü taxi'nin gelmesi 5 dakikalik mesafeden. Müşterilerden biri pazar
alışverişi yapıyormuş. Onu bekliyormus. Ama hacı abi bırakmadı ve getirdi
şöförü sonunda. Ben acaba hala beni bekliyorlar mı diye düşünürken, sağolsun
Hacı Abi de Omadillo da panik yapmana gerek yok o jeep sensiz yola çıkmayacak
dedi. Ben de o moralle beni sınırda 3170 metre irtifada olan Sary Tash’a doğru
yola çıktım. Taxi’ye binince yanimdaki cocugu fark ettim, uzamis sakallariyla.
O da benim gibi sırt çantalı ama gercek bir çılgın. Çek Cumhuriyeti'nden
Lukasz. 3 aydır geziyormuş. Telekom mühendisi. Işinden sıkılmış, ücretsiz izine
ayrılmış çok az bir bütçe ve bol bir zamanla hem Çin Kazakistan Moğolistan
Kırgızistan gibi ülkeleri geziyor hem de trekking yapıyor kaldığı ülkelerde.
Öyle haritası da yok, bildik manada. Halbuki internette bütün Sovyet
kartografik haritaları bedava ve çok detaylı. Yolculuk 2.5-3 saat sürdü mola
ile ama Lukasz sağolsun hiç sıkılmadım. Eski Sovyetlerde gezenlerin hala en
büyük derdi olan registration yani bir otele kayıt zorunluluğunu nasıl
hallettiğini sordum, bayağı güldürdü beni verdiği cevaplarıyla. Bir ara ihtiyaç
molası veriyoruz, Sovyetler'in meşhur Lenin Peak Tepesi ilerimizde basini
gosteriyor, muhtesem, 7134m. Lukasz oranin ana kampina dogru yuruyecek, haritasi
yok, ana kamp kolaydadir diyor, nasilsa bulurum. Sonunda Sary-Tash a
vardığımızda beni şöförümüz Mo (+996558000820 / pamir.mah75@mail.ru) karşıladı.
Çok güzel Türkçe konuşuyor, yıllar evvel Türk şirketinde çalışmış söylediğine
göre ilk Türkçe konuşan turist benmişim. Jip'i çok güzel, temiz bir Mitsubishi
4 kişiyiz yolcu olarak. Iki delikanlı Polonya'nın kuzeyinden. Bir de Irlandalı
yol arkadaşımiz var. Hazırız Pamir Highway, Pamir Yolu bekle bizi. Sınıra doğru
yola çıktık, herkes aynı şeyi düşünüyor sanırım. Sınır açık mı yoksa bize
söylenen gibi kapalı mı? Ilk sınır Kırgız tarafı. Çok hızlı geçiyoruz,
şöförümüz sağolsun :-) sınırdan çıktık ama Tacik sınır geçişi nerede? Şaka gibi
ama 10-12 km gittikten sonra gördük. Bu kadar geniş No mans land ve bu kadar
iki sinir arasinda yukseklik farki görmemiştim. Tekerin patlasa ya da
hastalansan ne yapacaksin, bu kadar genis alanda. Git git bitmedi. Hep yokuş
yukarı çıktı yol Tacik sınırına varana kadar. Tacik sinirina vardik ama sinir
kapali, bildigin kilitli, neyse ki soforumuz var J Sınır esasında askeri bölge, gumruk kontrolu şu bu vesaire yok. Sadece r…
istiyorlar gorevli subaylar. Birer d… herbirine. Daha evvel kadinlara musallat
olduklarini okumustum askerlerin ama bu sefer aramizda kadin yok, yine de her
biri gelip cipin isine bakiyor, acaba diye J Bu sınırda sadece askerler var diğer sınır da olduğu gibi. R… işimizi
kolaylaştırıyor ve Tacikistan'dayız :-) yolculuk şimdi başladı :-)
Sinirda beklerken hep beraber disari cikiyoruz. Herkes
nefes almakta zorlaniyor. Şaka gibi herkes sen de mi diye birbirine soruyor.
Biraz göğüs ağrım var, yükseklik hastalığı belirtisi malum. Diğerleri bir gün
Sary-Tash'da (+3000 metrede) dinlendiler vücutlarını alıştırdılar ama
benim zamanım yoktu, haliyle bu kadar hızlı yükselince oksijen azlığı akciğeri
hazırlıksız yakaladı. Hemen Tajik sınır birliğinin arkasında 4280 metrede
Kyzyl-Art geçişinde dışarı çıkıp fotoğraf çektiriyoruz, güneşli ve soğuk, bu
kadar uğraşın sonunda girdik Pamir Yoluna.
Adi PAMIR HIGHWAY M41 adi ustunde otoyol ama yollar
asfalt değil, micir bile degil. Ruslar Afganistan'a kolayca müdahale edebilmek
için meşhur Pamir yolunu oluşturmuşlar diye okudum. Крыша мира, dunyanın çatısı
adı üstünde. Inanılmaz yüksek bir yol, 1000km civarında 4,000metre altında ve
üstünde gidiyorsunuz. Araba ile geçilen en Yüksek nokta 4655metre ile Akbaital
Pass.
Ilk durağımız Karagöl (karakul). 3914 metrede dev bir
meteor'un oluşturduğu bir göl. Öğle yemeği için HomeStay'e geliyoruz. Hava
güneşli ama çok soğuk yüksek irtifadan dolayı. Etrafta çocuklar oynuyor. Yukselik
dolayisiyla yesillik namina pek birsey yok, koy’de evler catisiz, disarida bir
iki tuvalet var, eski usul. Gölün kenarına gidiyoruz. Polonyalı yol
arkadaşlarımdan biri gölde yüzeceğim dedi, gerçekten de su çok soğuk dışarısı
da aynı şekilde ama fırsatı kaçırmıyor, göl'e giriyor. Bağırış çağırış ve suya
yarisina kadar giriyor ama hepimiz neşeliyiz, bir daha ki göle beraber
gireceğiz.
Göl dönüşü Home Stay'de öğle yemeği bekliyor bizi.
Yeşil Çay artık bütün yolculuk boyunca sofrada olacak. Göreceğim 4 ülke boyunca
genelde çay isteyince hep yeşil çay geliyor sofraya. Ilk yemeğimiz etli ve sulu
noodle. Daha evvel okuduklarımdan dolayı biraz tereddütle yiyiyorum. Ishal
olmak da var daha yolun başında. Adam başı 3$ ödeyerek kalkıyoruz masadan.
Buralarda para bozdurmak hemen hemen imkansız olduğu için birlik deste halinde
USD taşımak çok mantıklı. Euro ise tam anlamiyla gecersiz para birimi.
Karagol'den sonra yola devam ediyoruz. Manzara cok etkileyici bakmaya doyum
olmuyor. Surekli arabayi durdurup forograf çekiyoruz. Yolculuğun en yüksek
noktası, herhalde dünyada araba ile çıkılan en yüksek noktalardan biri olan
4665 metre yükselikteki Ak-Baital zirvesinde de bir fotoğraf molası veriyoruz
ama yol arkadaşlarım büyük bir ihtiyac molasına dönüştürüyorlar rekorlar kitabı
için sanırım:-)
Hava kararmaya yakin Murghab'a vardik. Pazarlıkla 4
kişi için iki oda alıyoruz adam başı 15$ Kahvaltı dahil. Burada sicak suyu olan
bir otelde kalacagiz. Sehrin tek oteli. Otelin içi karanlık, ama ampuller
yanıyor. Çok elektrik gitmesin diye 10watt ampullerle aydınlanıyor otel. Ama
sıcak su var, dus var ve tuvalet içeride ki ilk kez görüyoruz. HomeStay’lerden
cok farkli bir luks J Odada
isitma yok, hemen uykuya daliyorum.
No comments:
Post a Comment